Δευτέρα 11 Φεβρουαρίου 2008

Υπομονή...

Αλήθεια πώς τον έλεγαν εκείνον τον... της Παλαιάς Διαθήκης ή της Καινής (;;;), Ιώβ τον έλεγαν;;;; Που έκανε λέει πολλή υπομονή κι έχει βγει και η ρήση ιώβεια υπομονή;;; Ε, σε λίγο θα βγει και με το όνομά μου...

Τον τελευταίο καιρό το μόνο που κάνω και το μόνο από το οποίο έχω άφθονο είναι αυτό: υπομονή. Τις τελευταίες εβδομάδες μία λέξη αναβοσβήνει στο μυαλό μου, σαν από νέον: υπομονή. Ένα τραγούδι μου έρχεται να σιγοψιθυρίσω, σαν άλλη Αλίκη Βουγιουκλάκη: "κάντε υπομονή κι ουρανός θα γίνει πιο γαλανόοοοοοος".

ΩΣ ΠΟΤΕ ΟΜΩΣ ΜΟΥ ΛΕΤΕ;;;;;

Όταν κάθε μέρα γίνεται κι από κάτι καινούριο, όταν δε σε αφήνουν ν' αγιάσεις. Όταν έχεις όλη την καλή διάθεση, αλλά τελικά την έχεις μόνο εσύ. Τότε τι γίνεται;;;

Και καλά εγώ. Τον άλλο πώς θα τον μαζέψω;;;

Μάλλον δεν έχετε καταλάβει τίποτα. Ας προσπαθήσω να σας εξηγήσω, μπας και με βοηθήσετε κι όλας. Εμείς που λέτε βρισκόμαστε σε ένα ωραιότατο μέρος και δουλεύουμε ωσάν σκυλιά για να τα βγάλουμε πέρα. Σε καινούριο τόπο βρισκόμαστε, περιμέναμε κάποιες αντιδράσεις, ακόμα και πόλεμο (μην το γελάτε καθόλου, στις κλειστές κοινωνίες όλα επιτρέπονται!!!). Ωστόσο, εμείς επιλέξαμε ετούτο εδώ το μέρος, κυρίως γιατί είχαμε φίλους, γιατί περνούσαμε ωραία, όποτε ερχόμασταν για διακοπές, και γιατί οι συνεργάτες μας μάς είχαν πείσει ότι και τη βοήθειά τους θα έχουμε και την αμέριστη συμπαράστασή τους, αλλά πάνω απ' όλα τη φιλία τους. Αμ, πριτς...

Όπως αποδείχθηκε τελικά, αυτοί ήταν που μας την έφεραν πρώτοι. Και στη δουλειά, αλλά το χειρότερο στην προσωπική σχέση. Επαναλαμβάνω ότι εγώ τα περίμενα όλα, αλλά αυτό με έχει καταστενοχωρήσει. Και όχι τίποτε άλλο, αλλά δεν ξέρω και πώς να αντιδράσω. Προσπαθώ να φερθώ με τρόπο διπλωματικό θα έλεγα, για το καλό της δουλειάς - το ομολογώ- γιατί κουραστήκαμε πάρα πολύ γι' αυτήν και ακόμα θέλουμε λίγο καιρό για να ορθοποδήσουμε και είναι κρίμα στην τελική, αν η άλλη πλευρά δε γουστάρει άλλο, να είμαστε εμείς οι πρώτοι που θα δώσουμε την κλωτσιά για να τα διαλύσουμε όλα.

Από την άλλη όμως, μη μας περνάνε και για μαλάκες. Έχουμε ανεχθεί πολλά, έχουμε βοηθήσει αυτούς και τους οικείους τους ακόμη περισσότερο και βλέπεις ότι στο τέλος τίποτα δεν εκτιμάται. Βάζουν το κεφάλι κάτω, για θέμα που δεν τους αφορά κι όλας, και όποιον πάρει ο χάρος.

Ας μην αναφερθώ βέβαια στο αγαπημένο σπορ των ανθρώπων εδώ: ελ κουτσομπολιό. Ω, ναι!!! Σε λίγο θα γίνει και ολυμπιακό άθλημα, δεν το ξέρατε;;;; Κι εμένα είναι το χειρότερό μου. Και δε μιλάω βέβαια για το απλό, αθώο κουτσομπολιό, που όλοι κάνουμε, έτσι για να 'χαμε να λέγαμε, για να γελάμε. Μιλάω για το κακεντρεχές, γι' αυτό που σκοπό έχει να βλάψει, ν' ανακατέψει, να χαλάσει σχέσεις. Αυτό πώς το παλεύεις; Ειδικά άμα ο άλλος είναι κατηγορία βαρέων βαρών κι εσύ είσαι στα τσικό;;;; Γυρνάς την πλάτη κι από 'δω παν κι οι άλλοι. Σωστά; Και περιμένεις κάποια στιγμή να λάμψει η αλήθεια και να βρεις το δίκιο σου!!! (τι είπα πάλι η άτιμη...)

Επίσης, και θέλω να το τονίσω αυτό και να με πιστέψετε, ποτέ μου δεν πίστευα σε μάτια και γλωσσοφαγιές. Με θεωρώ λογικό άνθρωπο, που σκέφτεται και προσπαθεί να δίνει απαντήσεις σε διάφορα φαινόμενα με σοβαρότητα και με βάση τη λογική. Όμως τον τελευταίο καιρό, δυστυχώς, ορισμένες καταστάσεις αρχίζουν να με πείθουν ότι τα πράγματα μπορεί να είναι κι αλλιώς. Πώς γίνεται λοιπόν με ορισμένους ανθρώπους, ακόμα και τα λουλούδια που θα κοιτάξουν (και που δεν είναι δικά τους, αλλά θα τα ήθελαν για δικά τους) να μαραίνονται;;; Κι αλήθεια λέω... Πώς γίνεται με το που θα μπαίνουν σ' ένα αυτοκίνητο, που δεν είναι δικό τους, και που έχουν κι ένα θεματάκι με τον οδηγό, το αυτοκίνητο να χαλάει; Να μπαίνουν σ' 'ενα σπίτι, που έχουν ένα θεματάκι με τον ιδιοκτήτη του, και να χαλάνε τα υδραυλικά του (του σπιτιού, όχι του ιδιοκτήτη) και να γίνεται ... άλλος με τη βάρκα μας;;; Πώς γίνεται να συστήνουν εστιατόριο-σουβλακερί σε ανθρώπους, με τους οποίους, όπως είπαμε έχουν ένα θεματάκι, κι αυτοί να βγάζουν το βράδυ, εναλλάξ, αγκαλιά με την τουαλέτα;;; Γελάτε;;;; Ε, κατά βάση, για γέλια είναι. Αλλά δεν αρχίζεις να το ξανασκέφτεσαι, ότι μήπως είναι γρουσούζηδες;;; Και πόσα ματόχαντρα και σκόρδα πια να βάλεις. Ούτε για τον κόμη Δράκουλα τόσα. Σε λίγο κανείς δεν θα μας πλησιάζει απ' την μπόχα. Αυτό βέβαια έχει και τα καλά του... Ξέρεις, εκείνη η γρίπη που γονάτισε όλη την Ελλάδα;;; Ε, εμάς, ούτε απ' έξω....

Ουφ, τα' πα και ... τα' πα (όχι δεν ξεθύμανα!!!)

Προς το παρόν υπομονή. Κι άμα ακούσετε καμιά έκρηξη, τρεχάτε να κρυφτείτε, από εμάς θα 'ναι, μη σας πάρουν τα σκάγια...

21 σχόλια:

Μετεωρίτης είπε...

Tι σου έκαναν τα άσπλαχνα σκυλιά καλή μου taxitzou;

Αμ, τα είπες μόνη σου, άμα η κοινωνία είναι "κλειστή"...
(την έχω πατήσει έτσι).

ΚΟΥΡΑΓΙΟ!

Μην ασχολείσαι (όσο μπορείς)!
Καλά έκανες και τα μοιράστηκες!

Και για να παρηγοριέσαι, παντού υπάρχουν τέτοια προβλήματα, απλά, στην επαρχία είναι πιο έντονα..

Φιλί!
(να έρθω να τους πλακώσω στο ξύλο;!)

taxitzou είπε...

μπα... είμαι ενάντια της βίας... αλλά σα μετεωρίτης που είσαι, θα μπορούσες να έρθεις και να σκάσεις πάνω στα χοντροκεφάλια τους, να μάθουν αυτοί...

ευχαριστώ για τη συμπαράσταση.

τελικά, και το πιστεύω αυτό που λέω, περισσότερο φίλους νιώθω ορισμένους από εσάς, που μοιραζόμαστε πράγματα, άσχετα που δε γνωριζόμαστε, παρά ορισμένους άλλους που νομίζεις ότι τους ξέρεις, που τους έχεις χιλιοβοηθήσει, και στην πρώτη ευκαιρία σου σκάβουν ένα λάκο νααααα (μετά συγχωρήσεως)...

ας τα διάλα... τους σιχάθηκα.

ευχαριστώ πάντως...
είσαι γλύκα...

τo τέρας της «αμάθειας» είπε...

Καλώς σε βρήκα!

Αυτό το "εργάκι" παίζεται σε όλη την επικράτεια η οποία απαρτίζεται δυστυχώς(για τους λόγους που αναφέρεις) ή ευτυχώς(για πολλούς άλλους λόγους) από πολλές, κλειστές κοινωνίες...!

Τι να σου ευχηθώ υπομονή? Μάλλον πρέπει να διαθέτεις μεγάλη...
Θα σου πω μόνο να μην το βάζεις κάτω! Συνέχισε να παλεύεις για όσα εσύ θες και αγαπάς και για όσο εσύ τα θέλεις και τα αγαπάς!

cinderella είπε...

Aμάν ρε ταξιτζού! Και είναι λόγος αυτός να εξαφανιστείς; Ανησυχήσαμε καλέ, εδώ οι γειτόνοι, τόσο καιρό με τα παραθυρόφυλλά κλειστά!!

Πέρα από τη πλάκα, πραγματικά δεν ξέρω τι να σε συμβουλέυσω. Να κάνεις υπομονή ή να τους τα χώσεις πατόκορφα και να ηρεμήσεις; Πάντα ήμουν της δεύτερης τακτικής αλλά δεν θέλω να σε πάρω και στο λαιμό μου!

Πάντως κι εγώ ως σύγχρονη γυναίκα, επιστήμων κλπ κλπ προσπαθώ να μην πιστεύω στο μάτι αλλά ρε γαμώτο τουλάχιστον κάποια αρνητική ενέργεια θα πρέπει να υπάρχει! Δεν εξηγείται αλλιώς!!

Καλά κουράγια και να μη χάνεσαι! Είπαμε πήξιμο αλλά μην το παρακάνουμε κιόλας! ;)

αντωνης είπε...

Να σε πω και γω τη γνωμη μου. Παντα ημουν και ειμαι ευθυς ανθρωπος και θελω να συζηταω τα παντα που με ενοχλουν. Αλλά ΜΙΑ φορα. Και αναλογα με την απαντηση, προχωραω.
Αυτο εχει πολλες φορες ως αποτελεσμα την μοναξια ή την απομακρυνση απο ανθρωπους που θεωρουσες φιλους. Αλλά τελικα δεν ηταν.

Μια μικρη παρατηρηση, αλλο πραγμα οι διακοπες και αλλο ενα καθημερινο νταραβερι με αλλους ανθρωπους. Ποσο μαλλον η προσπαθεια επαγγελματικης συνεργασιας. Επισης εχω μαθει να μην εμπιστευομαι τα πολλα λογια. Συνηθως ειναι μουφα.

Φιλια και ολα να πανε καλα!

taxitzou είπε...

τέρας της αμάθειας,
δεν ξέρω τελικά τι είναι καλύτερο. Η ανωνυμία, αλλά ταυτόχρονα αδιαφορία της Αθήνας, που και ξάπλα να σε δούνε στο πεζοδρόμιο ούτε που θα νοιαστεί κανείς, αλλά τουλάχιστον έχεις την ησυχία σου, ότι κανείς δεν σε κουτσομπολεύει νυχθημερόν ή το ότι στην επαρχία σε ξέρουν όλοι, κυκλοφορείς στο δρόμο και μοιράζεις και καμιά δεκαριά καλημέρες (ωραίο είναι αυτό), αλλά ξέρουν μέχρι και τη βρακί φοράς(απ' την μπουγάδα που απλώνεις...);;;;
Και ναι δεν το βάζω κάτω... Θα κάνω ότι γουστάρω, για όσο γουστάρω και όταν πάψω πια να γουστάρω θα τα κάνω όλα ίσιωμα.

φιλιά κι ευχαριστώ

taxitzou είπε...

cinderella γλυκιά,

χάθηκα, αλλά τα παράθυρά μου τ' ανοίγω πάντα το πρωί για να μπαίνει ήλιος. Σας επισκεπτόμουν συχνά πυκνά, σας διάβαζα, αλλά απλώς δεν είχα διάθεση να γράψω τίποτα. Ξέρεις μερικές φορές δεν έχεις κουράγιο να κάνεις ούτε το παραμικρό. Τα αναγκαία μόνο, κι αυτό γιατί είναι αναγκαία...

Εγώ προσπαθώ να κρατάω μια μετριοπαθή στάση, μια και ο αγαπημένος μου είναι το άλλο άκρο. Άμα στραβώσει... δεν ισιώνει ούτε με οδοστρωτήρα. Έχω το ελάττωμα να θέλω να είμαι αρεστή σε όλους. Συνήθως αυτό βγαίνει αβίαστα, είναι που είμαι πλάσμα αξιαγάπητο ούτως ή αλλιώς (!!!). Αλλά σ' αυτήν την περίπτωση, κάνω τα πικρά γλυκά που λένε, γιατί αλλιώς θα τους πάρει και θα τους σηκώσει. Όχι τίποτε άλλο αλλά τις τελευταίες μέρες φυσάνε και κάτι τρελά μποφόρια εδώ στο νησί και ... δε λέει.

Θα τα λέμε πιο συχνά. Ξαναβρήκα το ... αυτό μου... καταλαβαίνεις...

φιλιά πολλά και σ' ευχαριστώ

(μια άλλη φορά θα σου πω την ιστορία για την κολοκύθα που σάπισε - αναφερόμενη στο μάτι, φρύδι, αρνητική ενέργεια... όπως θες πες το)

taxitzou είπε...

αντώνη,

έχεις απόλυτο δίκιο. Τα τελευταία χρόνια εφαρμόζω κι εγώ αυτή την τακτική. Όταν έχω ένα πρόβλημα μ' έναν άνθρωπο, που μ' ενδιαφέρει, τον πιάνω και του λέω "το και το" (πάντα μ' άρεσε αυτή η έκφραση...). Και το θέμα λύνεται. Είτε έχει αρνητική είτε θετική εξέλιξη. Πάντως λύνεται. Το άσχημο είναι όταν οι άλλοι δεν το κάνουν αυτό με σένα. Ή, ακόμα χειρότερα, όταν ακούν δεξιά κι αριστερά διάφορα πράγματα και δεν έρχονται να σε πιάσουν να σε ρωτήσουν, παρά μέσω τριτοτέταρτων προσπαθούν να βγάλουν άκρη. Αμ δεν γίνεται έτσι...

Κι όσο για τη συνεργασία έχεις απόλυτο δίκιο. Αλλά καμιά φορά, ξεκινάς με τις καλύτερες των προθέσεων και όχι μόνο μούφα, ακόμα χειρότερα... Άσε... Αλλά που θα πάει, θα μάθω, δε γίνεται...
Κι αυτό που με στέλνει για μπανάνες στα δέντρα είναι που για τα πάντα προσπαθούν να βγάλουν φταίχτη εσένα. Εντάξει, το ξέρω ότι έχω μερίδιο ευθύνης. Αλλά όχι μόνο εγώ. Γιατί αυτό που φωνάζω είναι ότι για να χαλάσει μια σχέση φταίνε και οι δύο. Δε θα μου φορτώσουν και την τρύπα του όζοντος...(άσε που ούτε λακ για τα μαλλιά χρησιμοποιώ...)

σ' ευχαριστώ πολύ

αντωνης είπε...

"Γιατί αυτό που φωνάζω είναι ότι για να χαλάσει μια σχέση φταίνε και οι δύο".

πολυ μεγαλη αληθεια!!!

φιλια + καληνυχτα!!!
(και εδω ειμαστε...)

taxitzou είπε...

αντώνη μου, που και που λέω και κανένα πετυχημένο...

καλή νύχτα και αυτό που μ' αρέσει περισσότερο να εύχομαι;;;

ΚΑΛΟ ΞΗΜΕΡΩΜΑ...!!!!

Ανασα του Βορρα είπε...

Σκέψου θετικά!
Τι λέω;
Κοινότυπες μαλακίες!
'Ολα μα όλα να πάνε καλά στη τελική.Μέσα από την καρδιά μου το εύχομαι ταξιτζού μου και να ξαναδώ το κέφι σου να λάμπει εδώ μέσα που μας έλειψε τόσο καιρό.
Φιλιά και την καλημέρα μου.

taxitzou είπε...

ανάσα του βορρά,

στ' αλήθεια τα λόγια σας και οι θετικές σας σκέψεις μου κάνουν τόσο, μα τόσο καλό. Όσο δεν φαντάζεστε. Είστε η συντροφιά μου και μέσα απ' την καρδιά μου σας χιλιοευχαριστώ.

Και μπορεί τα λόγια κουράγιου να είναι ... κοινότυπα, αλλά όταν αντιμετωπίζεις μια δύσκολη κατάσταση, μοιάζουν όαση και όχι και τόσο κοινότυπα, αφού ούτε καν τα σκέφτεσαι...

σ'ευχαριστώ πολύ, πολύ

φιλιά

Ανώνυμος είπε...

γύρισα , γύρισα και έπεσα πάνω σου! τι σύφτωση! όσο διαβάζω τόσο αναγνωρίζω την ταξιτζού...


η καυστηρατζού

taxitzou είπε...

αχ, καυστηρατζού μου...
πολύ σε συμπάθησα...
έχω γενικά μια συμπάθεια στα επαγγέλματα σε... -τζου..
φανερώνουν κάτι. και αφού είσαι καυτηρατζού, σίγουρα υπάρχει και κάποιος... καυστηρατζής από πίσω...
τους θερμούς μου χαιρετισμούς...

καλώς ήρθες στην παρέα μας!!!!!!!

Ένα γελαστό απόγευμα είπε...

...Καλησπέρα κι απο μένα...
Πέρασα αρκετά κι εγώ πριν χρόνια χτίζοντας ένα σπίτι σε μια όχι τόσο φιλική γειτονιά (τότε)...
Έπαθα αρκετά-κάτι σαν το γεφύρι της Άρτας, το βράδυ εγκρεμιζόταν-ώσπου είπα να δω και την άλλη πλευρά των γονιών και των παππούδων...
Άναψε κάνα καντηλάκι...και λιβάνισε, δε βλάπτει...1η κάθε μήνα πάρε αγιασμό απο την εκκλησία και ράντισε το σπιτάκι σας...
"Αηδίες" θα πουν οι πολλοί...
Ξέρω να "μετράω" πιο πολύ το φθόνο απο την καλοσύνη και μ' αυτή την άμυνα έχω φέρει ισορροπία και θετικότητα στη ζωή μου...
Κάνε το σταυρό σου και μη φοβάσαι τίποτα...
ΥΓ: δεν είμαι θεούσος και κολλημένος...

Griz είπε...

καλησπέρα!
επειδή πρώτη φορά μπαίνω στο "ταξί" σου , δεν είμαι σίγουρη ότι κατάλαβα για τι πράγμα μιλάς ακριβώς..δηλαδή τι είδους συνεργασία επιλέξατε να κάνετε και αν τα βροντήξατε όλα και φύγατε από εκεί που μένατε στην αρχή με προοπτική μια καλύτερη επαγγελματική σταδιοδρομία.

Παρόλαυτά, με εκνευρίζουν και μένα αυτά τα κουτσομπολιά και εγώ χάνω τον έλεγχο καμιά φορά, δηλαδή διπλωματία μηδέν.
Εσύ αν δε μπορείτε να απαλλαχτείτε από τη συνεργασία φέρσου διπλωματικά όσο μπορείς και πέτα καμια μπηχτή μη σε περνάνε και για χαζή εκεί πέρα. Να καταλάβουν ότι έμαθες αυτά που είπαν αλλά δεν κρατάς κακία.
Και ούτε εγώ πιστεύω στο μάτι αλλά ρε γμτ μερικές φορές πείθεσαι ότι υπάρχει γιατί δεν υπάρχει άλλη εξήγηση. Ίσως είναι αρνητική ενέργεια , όπως ειπώθηκε παραπάνω , ή ζήλεια, όπως και να το λένε τη δουλειά του την κάνει. Ξεματιάσματα και θετική ενέργεια από μέρους σου. Βάλε και καμιά από εκείνες τις μπλε χάντρες!
Φιλιά και υπομονή!

taxitzou είπε...

γελαστό απόγευμα,

δε σε θεωρώ ούτε θεούσο (!!) ούτε κολλημένο.
Κι εγώ πιστεύω ότι αυτοί που φθονούν είναι - ίσως - περισσότεροι από αυτούς που έχουν καλοσύνη μέσα τους, αλλά αρνούμαι να ζήσω κοιτάζοντας καχύποπτα τον κόσμο ή έστω σκεπτόμενη ότι άλλα λένε και άλλα εννοούν. Βρίσκω τρομερά κουραστικό να πρέπει να καταλάβω τι έχει ο καθένας στο κεφάλι του. Αν θέλουν μπορούν να είναι ξεκάθαροι. Αν όχι δικό τους πρόβλημα είναι... (και δικό μου, κατ' επέκταση, αλλά αυτό δεν πιάνεται...!!!)

σ' ευχαριστώ για την εμψύχωση...

taxitzou είπε...

griz,

μια και "είσαι καινούρια", η πρώτη κούρσα είναι ... δώρο!!! (όχι πες, έχεις ξαναβρει ταξιτζού, ή έστω ταξιτζή, τόσο γαλαντόμο και λαρζ;;;)
Για να καταλάβεις, στο περίπου δηλαδή, ζούσαμε στην Αθήνα κι επιλέξαμε να έρθουμε στο νησί, να συνεργαστούμε με φίλους μας (μέγα λάθος - τα'λεγα εγώ, αλλά κανείς δε μ' άκουγε...). Στην αρχή όλα τα πράγματα πήγαιναν ανέλπιστα καλά. Στην αρχή. Είναι αυτό που λένε "βλέπεις το τυρί, τη φάκα δεν τη βλέπεις, ρε ηλίθιε;;;" Μωρέ κάτι ψιλοείδαμε, αλλά δεν θέλαμε να το πιστέψουμε. Τέλος πάντων, ακόμα τα πράγματα δεν έχουν διαλύσει εντελώς. Ο αγαπημένος μου - οξύθυμο το μανάρι μου !!! - είναι αρνητικός, εγώ προσπαθώ να κρατώ κάποιες ισορροπίες. Η αλήθεια είναι ότι καμιά φορά κάνω τη χαζή, μια και το θεωρώ εξυπνότερο να το παίζω έτσι. Που θα οδηγήσει η κατάσταση; Θα δείξει, αλλά σκοτίστηκα κι όλας. Δε θα χαλάσω και τη ζαχαρένια μου. Άντε από 'κει. Η ζωή είναι μικρή για να σκάμε για το οτιδήποτε. Σωστά;;;;

σ' ευχαριστώ που με προτίμησες για την ... κούρσα σου και ελπίζω να τα λέμε συχνά.

(Θα σε δω στις ... γουιμενολογίες σου!!!!)
φιλιά και καληνύχτες

αντωνης είπε...

"Η ζωή είναι μικρή για να σκάμε για το οτιδήποτε. Σωστά;;;;"


Σωστααααααααα!!!!!

Καλο ξημερωμα!!!

Alexis B είπε...

Γκαντέμηδες, μάλιστα, Μητσοτακιιλα κάργα, αλλά ξεπερνιούνται αυτά
Σκόρδα, σκελίδες ολόκληρες.
Οσο για τό κουτσομπολιό όλο και θά έχουν και αυτή ράμματα στην γούνα τους.
ΕΚΜΕΤΑΛΕΥΣΟΥΤΑ
Αμα καταλάβουν οτι...ξέρεις....
Οσο γιά τους φίλους...
Οταν ξεκινάς κάτι καινούργιο φρόντισε να έχεις δικά σου νύχια...
Αυτά
Καληνύχτα

taxitzou είπε...

alexis b,

μώρε ξέρωωωωω... και τι δεν ξέρω. Αλλά ας έχουν χάρη που είμαι καλός άνθρωπος. Αν μίλαγα, σπίτια θα έκλεινα, αλλά είπαμε... είμαι καλός άνθρωπος.
Όσο για νυχάκια, δυστυχώς δεν έχω. Δεν είμαι φαν του μανικιούρ. Λες ν'αρχίσω ν'αφήνω;;;;

καλό μεσημέρι