Παρασκευή 30 Μαρτίου 2007

Έλεος.....

Sorry ρε παιδιά, να ρωτήσω κάτι;; Κατάλαβε κανείς γιατί σκοτωθήκανε οι άνθρωποι εχθές το απόγευμα, πριν τον αγώνα του βόλλεϋ στην Παιανία;;; Είμαστε σοβαροί; Πραγματικά, ποτέ μου δεν κατάλαβα γιατί τόσο μένος και μίσος μεταξύ των φανατικών. Κερδίζουν κάτι; Αυτοί που τα παίρνουν χοντρά είναι οι αθλητές. Μάλλον ας το περιορίσω μόνο στους ποδοσφαιριστές των μεγάλων ομάδων, γιατί οι υπόλοιποι ριγμένοι είναι... Λοιπόν, τα τσεπώνουν οι παίκτες, τους θεοποιούν οι οπαδοί και μετά βγαίνουν έξω και τα σπάνε αν κάτι δεν τους αρέσει. Άν έχασε η ομάδα, αν δεν έχασε, αλλά οι παίκτες δεν έπαιξαν καλά, αν ο πρόεδρος δεν έκανε τις μεταγραφές που ήθελαν ή αν ο προπονητής φόραγε τη λάθος γρουσούζικη γραβάτα... Ποιά η ουσία; Ποιό το νόημα; Ή απλώς εγώ ζω μέσα στην αφέλειά μου και έχω πάρει το στραβό το δρόμο;
Και γιατί δεν τους πιάνουν; Πόσοι θα σκοτωθούν/τραυματιστούν ακόμη για να υπάρχει κάποια ουσιαστική αντίδραση και όχι μόνο λόγια; Δηλαδή τι; Πρέπει κάθε μέρα, πριν βγούμε από το σπίτι να ενημερωνόμαστε για το ποιοί αγώνες γίνονται στην ευρύτερη περιοχή που θέλουμε να πάμε και να την αποφεύγουμε; Και αν ναι, από που πρέπει να το μαθαίνουμε αυτό; Έλεος πια!!!

Elli-Makis

Εχθές το βράδυ, λοιπόν, και κάνοντας το συνηθισμένο zap, και γνωρίζοντας ότι στο Μega θα κάνει πρεμιέρα η "σιδηρά κυρία" (όπως την ονομάζουν), πέφτω πάνω στον Makis... Εκεί, τη συγκεκριμένη στιγμή βλέπω τον μουσιού Θέμος και λεζάντα από κάτω Χατζηνικολάου Vs Αναστασιάδης. Σκέφτομαι εγώ η μικρή+ανόητη, λες;;; Και πριν προλάβω ν' αποσώσω τη λεξούλα μου, τσουπ, να'τος κι ο Χατζηνικόλ. Βρε τι λέτε... Τι ωραία οικογένεια που είσαστε... Τι ωραία ατμόσφαιρα. Τι γλύκα... Ζάχαρο κόντεψα να πάθω. Στα καπάκια το αλλάζω και να' σου η Elli. Και κύριε πρόεδρε από' δω και κύριε πρόεδρε από' κει... Να κόψω τώρα τις φλέβες μου ή 'αστο καλύτερα γιατί πώς θα καθαρίσω το χαλί μετά... Ξανά πίσω στον Makis. Ξανά τα μέλια και τα σιρόπια... Και Θέμο μου, και Νίκο μου, και φτου ξανά μανά από την αρχή. Ότι τι, δηλαδή... Ξέχασε ο μεν τις συμπεριφορές και τα λόγια του δε;;; Ότι ο Makis ενώνει τα πλήθη; Ότι τώρα Πάσχα έρχεται, και ας ξεχάσουμε μίση και πάθη; Όχι ότι είμαι υπέρ των καβγάδων και των τσακωμών. Μακριά από μένα. Αλλά ή που μας δουλεύουνε όλους ή που μας δουλεύουνε. Και να κάνουν εκπομπές επί εκπομπών για το συγκεκριμένο θέμα, γιατί;;;; Δηλαδή θίγονται για πόσο καιρό;;; Μάλλον τους κρατάει λίγο. Μπράβο βρε παιδιά, πάλι διασκεδάσαμε...
Πάντως παρατηρώντας τους, ένα έχω να πω. Ο κύριος Χατζηνικόλ. θέλει κούρεμα. Έχει παραφουντώσει το μαλλάκι και δε λέει. Πως θα βγει στις ειδήσεις... Χρειάζεται το κλαδεματάκι του. Είναι και η εποχή του κλαδέματος εξάλλου. Ή μήπως όχι;;; Πάντως, από το τόσο σορόπι, προτιμότερος ο αρχηγός. Κι ας κοιμήθηκα κατά τις 12μιση...

Τετάρτη 28 Μαρτίου 2007

Φτου κι απ' την αρχή...

Μόλις τελείωσε το ματσάκιον μεταξύ Ελλάδας και Μάλτας. Τι ωραία, τι καλά, κερδίσαμε... Και κάθομαι κι ακούω τους γνώστες του αντικειμένου, που αντί να χαίρονται, επιδίδονται στα συνηθισμένα. Βέβαια το λούσιμο που τους πέρασαν τις προάλλες δεν μπορούν να το... στεγνώσουν... Κι ακόμη ασχολούνται με το παιχνίδι με την Τουρκία. Μέχρι πότε; Εκεί, να βρούνε κάτι να πουν. Αλλά πως θα βγει τρίωρη και βάλε εκπομπή... Άντε να δούμε. Προσπαθούν να μαζέψουν τα αμάζευτα. Αμ δε μαζεύονται γλυκούλια μου... Κοτούλες με λυράκι...Κοκοκο!!!

Αναλύσεις επί αναλύσεων. Και συμπέρασμα;;; Δικό σας...

Bokotovision...

Κι έλεγα θα την δω φέτος... δεν θα τη δω... Και τελικά οι ελπίδες και οι προσδοκίες μου δεν διαψεύστηκαν. Εμφανίστηκε περήφανη κι αγέρωχη σήμερα το μεσημέρι, μετά από περίπου έναν χρόνο... Σαν τον Άγιο Βασίλη. Είναι επετειακό το θέμα εξάλλου... Ήθελα να' ξερα εμείς την ψάχνουμε ή αυτή;;; Να μας πει πάλι τα ίδια. Ότι την πότισαν φαρμάκι... Έλεος πια! Και καλά την πρώτη χρονιά το καταλαβαίνω. Ήταν πικραμένη η γυναίκα. Άντε και τη δεύτερη. Μα έχουν περάσει 4-5 χρόνια, κι αυτή το ίδιο βιολί. Και που με πέταξαν σαν την τρίχα απ' το ζυμάρι, και που εγώ τόσα πρόσφερα στο θεσμό κι αυτοί πια ούτε που με υπολογίζουν, και σήμερα έχουν τόσα μέσα και μπάτζετ (νέα ελληνική λέξη αυτή!!!) ενώ εγώ στον καιρό μου τα' βγαζα πέρα με τρεις κι εξήντα και άλλα εξίσου ωραία και τόσο μα τόσο ενδιαφέροντα. Κόντεψα να κάψω τις βραστές πατάτες που μαγείρευα εκείνη την ώρα... Τέτοιο σοκ μου προκάλεσαν οι δηλώσεις της. Βέβαια, φρονώ (!) ότι η σημερινή της εμφάνιση θα είναι η απαρχή άλλων πολλών. Είναι ειδήμων άλλωστε. Κάτι σαν θεσμός. Τι θεσμός, σύμβολο δε λέω καλύτερα... Και ναι, οφείλω κι εγώ να συνομολογίσω με τους παρουσιαστές του θέματος, eurovision χωρίς Bokota δεν γίνεται... Σταματήστε να γλείφετε ΡΕΕΕ!!!! Τι να τους κάνουμε τους νέους (καλύτερους ή χειρότερους, η ιστορία ! θα κρίνει!), όταν έχουμε στους κόλπους μας το θρύλο, ε; Είμαστε σοβαροί; Κάντε πέρα να περάσει. Έχει την πείρα η γυναίκα. Όλα τ' άλλα περισσεύουν. Βέβαια και οι φετινοί σχεδόν συνομήλικοί της είναι. Άντε κάτι χρονάκια μικρότεροι, υποθέτω (ή όχι;). Ξεγελάνε, είναι η αλήθεια, τα τολμηρά ντεκολτέ της μανδάμ και τα στενά παντελονάκια του μουσιού. Προτιμότεροι πάντως. Από την άλλη πάλι, εκείνο το ξασμένο ξανθό, σαν-να-κατέβηκα-μόλις-από-την-εντούρο-μου είναι που κάνει τη διαφορά...
Άσε, δε, που σε κάθε της συνέντευξη δεν ξεχνά να αναφερθεί και στο γεγονός ότι είναι μόνιμη υπάλληλος της ΕΡΤ. Αλήθεια εκείνος ο ψηλούλης ο κυριούλης από το extra3 που κόπτεται τόσο για τα οικονομικά της ΕΡΤ έχει αναρωτηθεί τι δουλειά κάνει εκεί μέσα; Δουλεύει στ' αλήθεια; Γιατί απ' όσο θυμάμαι από παλαιότερες δηλώσεις της η κύρια και μοναδική ασχολία της ήταν η eurovision. Άρα;;;;

Άντε βρε, και του χρόνου πάλι...

Κυριακή 25 Μαρτίου 2007

ωραία περάσαμε εχθές... ούτε ένα ούτε δύο ούτε τρία... τέσσερα... σούπερ. Μ' αρέσει που, λόγω της σημερινής επετείου, την είχαν δει και καλά εθνική υπόθεση... ε, ρε γέλια...

Σάββατο 24 Μαρτίου 2007

γκοοοοοοοοοοοοοοοοοοοοολ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!